De Banketbakkerij
Ik werkte in de periode van 1978 tot 1993 bij banketbakkerij Ouwerkerk in Den Helder. Als 16 jarig snotaapje mocht ik platen schoonmaken opruimen en als ik erg mijn best deed vruchtengebak maken. Later werkte ik zelfstandig en werd mijn specialiteit marsepein en bruidstaarten.
Het personeel van Banketbakkerij Ouwerkerk bestond toen uit: mijnheer Ouwerkerk zelf, Mijnheer Snelte, Frans van hees, Jaap Dik, Johan Boekel en ik Henk Sikman. De leeftijd varieerde van ik 16 tot Snelte 92.
Ik heb er een mooie tijd gehad en zeker van de oude bazen heel veel geleerd. Elk jaar rond de sinterklaas en kerst kriebelt het nog steeds.. Nu houd ik mij bezig met nieuwe techniek in het voortgezet onderwijs, maar in mijn hart blijf ik altijd Banketbakker.
Hier ben ik aan het platen krabben en schoonmaken.
Op de platen bakten wij koekjes, speculaas en noem maar op..
Op de achtergrond de koekblikken waar we de koekjes in bewaarden.
De bakkerij in vol bedrijf, elke ochtend maakte we eerst het gebak en de taarten voor de winkel op de Brakkeveldweg en de rest van de dag maakten wij koek en voorraad zoals korstplakken, kapsels voor taarten e.d. De bakkerij zelf was in de Violenstraat.
Als alles klaar was werd het naar de winkel gebracht met de auto.
Als er later bestellingen bij kwamen moest ik met gebak, taarten of koek met de bakfiets naar de winkel.
Op de linker foto: Johan Boekel, Frans van Hees en mijnheer Snelte, op de tweede foto ikzelf Henk Sikman.
We maakte ook Abrahams en Sarahs voor de 50 jarigen.
Dit exemplaar moest 110 cm hoog worden en paste dus niet op een bakplaat.
Dus dit moest op 3 bakplaten. Dat hele circus hebben we met 4 man in en uit de oven moeten halen.
Bakker Ouwerkerk in volle gang bij de oven. Wij maakte en Ouwerkerk bakte zelf af. En zo ging dat.
Twee bruidstaarten die ik ooit gemaakt heb. Links de standaard bruidstaart met chipolata taarten en marsepein roosjes. Rechts een bijzondere bruidstaart, voor een officier van de marine.
De machines
Zo oud als de bakkerij was, zo oud waren ook de machines. Hieronder een aantal van de machines waar ik mee werkte toen.
De veiligheid was ver te zoeken, daar dacht je ook niet aan, je moest gewoon opletten, zo simpel was het anders raakte je ledematen kwijt.
Hoe bijzonder deze machines waren daar kwam ik jaren later pas achter toen ik in het bakkersmuseum in Medemblik was.
De machines hieronder zijn niet de machines uit de bakkerij maar gelijke machines die ik op het internet gevonden heb.
Speculaasmachine.
Hier maakten we speculaasjes mee en half ponds poppen. De speculaasjes gingen op bakplaten volgestrooid met geschaafde amandeltjes
Uitrolmachine
Deze machine werd gebruikt voor het uitrollen van degen, marsepein en het toeren van korstdeeg
Amandelwrijfmachine
Met deze machine maakten
we suikerarme amandelspijs. daar gingen amandelen eiwit en een suikervervanger in. Dit was voor amandel broodjes, amandel letters en staven. Ook maakten we bitterkoejesspijs et deze machine
Verwarming
De bakkerij was niet geïsoleerd en enkel steens met een plat dak er op. S 'winters was het bokkoud. op sommige plekken waaronder het toilet werden de lampen vervangen door dit soort verwarmings elementen
Mengmachine
Dit was een woeste machine die we gebruikte voor het maken van korstdeeg. Je moest goed weten hoe deze machine werkte want anders was de bakkerij wit van het meel dat hij in de rondte slingerde.
De Etalage
De dames in de winkel verzorgden altijd de etalages, we hadden 3 etalages, dus daar zat het hele jaar door een hoop werk aan.
Vooral met de feestdagen werd er extra aandacht aan besteed en vaak maakte ik dan een "etalage-stuk".
Links een soort van berglandschap gemaakt van spuit- chocolade, daarnaast een schilderij geschilderd op dragant. Het schilderij is met cacao en chocolade geschilderd door mijn toenmalig echtgenote. Hiernaast een kerkraam vervaardigd van suikerwerk. en geheel rechts een kerststalletje gemaakt van chocolade.
Marsepein
In de sinterklaastijd maakte we altijd veel marsepeinen items, Dat deed mijnheer Snelte altijd, maar later mocht ik dat doen. Hierboven mijn creaties. Er kwamen ook vaak mensen met speciale wensen. Dat varieerde van een pispotje met een drol erin, tot erotische figuren, vaak piemels en vagina's. Het maken was altijd leuk maar de mensen die het op een nette wijze met een rooie kop probeerde uit te leggen waren het leukst.
Bakker Duijzer
Zo rond 1985 volgens mij, ging Ouwerkerk met pensioen, en toen stopte ook Frans van Hees, Jaap Dik en Mijnheer Snelte (je haalde het niet in je hoofd om Gerard te zeggen) ook Johan Boekel stopte ermee. De bakkerij werd overgenomen door Jan Duijzer en zijn vrouw Jolanda. Ik hoorde bij het inventaris en ging samen met Jan de bakkerij bemannen, later aangevuld met Jacco Put. Op de foto Jolanda boven in het midden en links onderin Jan.
Waar Ouwerkerk al min of meer aan het afbouwen was, ging Jan er vol tegenaan en dat was een hele verandering. Er moest geld op de plank komen en dat is logisch. Jan zijn kracht zat in heel hard werken en had als specialiteit gehakt beignets en de echte Helderse taai.
Jolanda was van het mooie dingen maken in de winkel. Eén van haar specialiteiten was het maken van chocolade paaseieren.
Samen met haar team maakte ze de mooiste exemplaren.
De foto's hierboven bewijzen dat wel. Deze etalages pronkten elk jaar rond de paastijd aan de Brakkeveldweg.
Af en toe haalde wij de krant. rond de kerstdagen was het altijd mega druk. Ik kan mij nog herinneren dat we een keer op dinsdag om 3 uur s 'morgens begonnen en woensdagavond om 7 uur thuiskwamen. Dat hoorde er gewoon bij, daar lulde je verder niet over.
Wat Jan ook sierde was dat, ondanks de drukte ik altijd de tijd en ruimte kreeg om mooie etalagestukken te maken.
Het was een hele mooie tijd, en zeker de decembermaand in de bakkerij mis ik nog wel eens.
De momenten midden in de nacht dat je van pure "ellende" het cassettebandje van "Sinterklaas met Bert en Ernie" op repeat zette, tot je er scheel van keek.
O0k hadden we regelmatig stagiaires en hulpjes in de bakkerij. Mark, Danny, Marco, Rick, Paul en Collega Edwin de Weerdt die het team in de bakkerij kwam versterken toen Jacco de militaire dienst in moest.
Met hulpjes was het altijd lol. Er waren er nog een keer twee die graag aan de gang wilden maar we hadden echt niks te doen. Die hebben we toen maar weggestuurd om een pond zuurkool en ze die uit de knoop hebben laten halen.
Of eentje die we naar een collega bakker stuurde voor de dichte gaatjes pan, die hem dan weer doorstuurde naar een andere collega waar die hem zogenaamd aan uitgeleend had.
Het was een prachtig mooie tijd.
Ik spreek Jan nog wel eens en ondanks dat deze tijd zich lang geleden afspeelde blijft het Bakker Duijzer.